Een voorbeeld
Boer X heeft een 3 x 80 A hoofdaansluiting en een stroom verbruik van 100.000 kWh per jaar. Zijn dakoppervlak is méér dan toereikend voor een heleboel zonnepanelen. Hij vraagt twee PV installateurs om advies: Hoe krijgt hij het maximale rendement uit zijn dak?
Installateur A kijkt naar de hoofdaansluiting van de klant. Bij een gemiddelde netspanning van 230 volt(AC), geeft zijn hoofdaansluiting van 3 x 80 A een maximaal vermogen van 3 x 80 x 230 = 55.200 Watt. Volgens A moet dat het maximale uitgangsvermogen van de omvormers zijn. Bij een onderdimensionering van de omvormers van 80%, geeft dat een piekvermogen van de panelen van 55,2 / 0,8 = 69 kWp. Met 69 kWp aan panelen kan de klant rekenen op zo’n 58.000 kWh aan opgewekte elektriciteit per jaar.
Installateur B bekijkt de zaak anders. Hij weet dat een FuseGuard de perfecte oplossing biedt voor deze klant. In plaats van uit te gaan van de beperking, gaat hij uit van de maximale opbrengst. De klant wil zijn elektriciteitsbehoefte van 100.000 kWh/jaar afdekken. B rekent uit dat hij daarvoor zo’n 118 kWp aan panelen nodig heeft. Om deze op het net aan te sluiten, gebruikt B 5 STP20.000TL omvormers van SMA, met een gecombineerd maximaal uitgangsvermogen van 100 kW.
B beseft natuurlijk dat een vermogen van 100 kW veel te hoog is voor de hoofdaansluiting, die niet meer dan 55,2 kW kan aanvaarden. Daarom offreert hij behalve de omvormers ook een FuseGuard. De zeldzame momenten dat de FuseGuard in gang moet schieten om omvormers bij te sturen, zullen nauwelijks effect hebben op de totale productie van de panelen. Boer X kan zijn elektriciteitsbehoefte vrijwel helemaal zelf opwekken, en hoeft niet te investeren in een verzwaring van zijn hoofdaansluiting.